Η έκθεση είναι η παρουσίαση μιας λύσης που προσεγγίζει την λίμνη των Ιωαννίνων σε τρία ερευνητικά επίπεδα. Αρχικά, ερευνά το ευρύτερο περιβάλλον, έπειτα εστιάζει στην ίδια τη λίμνη και τέλος μελετά και επεμβαίνει αρχιτεκτονικά σε ένα τμήμα της περιμέτρου της.
Μετά από μια σειρά αναλύσεων σε ιστορικό, γεωμορφολογικό και περιβαλλοντολογικό επίπεδο, προτείνεται η τμηματική αποκατάσταση του άλλοτε ενιαίου υγροσυστήματος της λίμνης Ιωαννίνων και Λαψίστας, με τη δημιουργία ενός δικτύου καναλιών και «τεχνητών» λιμνών (στις υπάρχουσες πηγές).
Προτείνονται λύσεις για όλη την περίμετρο της λίμνης και σε κάθε τομέα της περιμέτρου, βάση των χαρακτηριστικών και των αναγκών της εκάστοτε περιοχής που εξετάζεται. Δίνεται έμφαση στην βορειοανατολική της όχθη, όπου η δημιουργία μιας σειράς ξύλινων κατασκευών κατά μήκος της όχθης και εντός κι εκτός του υγρού στοιχείου, συμβάλλει στη βιωματική προσέγγιση του ανθρώπου με το νερό και το φυσικό περιβάλλον της λίμνης.
Οι κατασκευές αυτές είναι βραχύβιες κι όχι εφήμερες. Η αλλοίωση τους, που προέρχεται από τα φυσικά στοιχεία (νερό, αέρας, χώμα, ζώα, φυτά, άνθρωπος), δηλαδή από το χρόνο και τη χρήση, είναι η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Είναι αυτή που θα εναρμονίσει τελικά τις κατασκευές με τις υφές τις φύσης.
Αφετηρία αλλά και στόχος αυτής της μελέτης είναι η ανάγκη διάσωσης της λίμνης.
